Hatinggabi

Baguio

(Baka Sakaling Sandali by The Storyteller Project)

Baka naman pwedeng humingi ng isa pang gabi,

Kahit paupo lang sa iyong tabi,

Wag kang mag-alala wala namang kailangan lumabas sa iyong mga labi,

Hindi naman talaga lahat ng pagmamahal may ganti,

Pagbigyan mo lang ako at mundo’y saglit na isasantabi,

Nakawin muna natin ang gabi nang walang sabi-sabi. 

Pwede tayong kumain muna sa Jollibee,

Tsaka natin panoorin yung bandang matagal mo nang ipinagmamalaki,

Marami pang oras, huwag ka munang uuwi,

Ayoko kasi sanang magmadali.

Pahingi naman ako ng oras mo kahit kaunti at yung wala akong kahati, 

Hayaan mo muna akong maging makasarili,

Hayaan nating buwan ang maging saksi ng ating mga huling sandali,

Kahit ba ito pa’y pakunwari.

Pagbigyan mo na sana ko kung maaari,

Para walang kahit anong pagsisisi,

Mahirap din kasi kalimutan yung minsan ko nang nakabisadong mga ngiti.

Hindi ko naman na hihilingin ang ‘yong pananatili,

Parehas naman nating alam na sakaniya ka parin uuwi’t uuwi,

Hindi na ko makikisali at kusa nang ikakabig ang mga guni-guni,

Tanggap ko naman ang pagkalugi’t pagiging mali,

Hindi lang talaga mahirap ang umasang pagtapos nito’y may naghihintay na bahaghari,

Na baka doon pwede tayong bumawi,

Na baka sa wakas sa buhay mo'y pwede na kong maging bahagi,

Na baka sa dulo nun ako naman ang iyong pinili,

Na sana doon, tayo naman hanggang sa huli.

Ako lang nama’y nagbabaka sakali,

Kasi hindi lang naman ako pang hatinggabi, 

Nais ko rin maging iyong pang tanghali,

Nais ko rin maging iyong palagi,

Pero pwede ka namang tumanggi,

Sa huli, gusto ko parin kung saan ka mapapabuti,

Kahit ano pang mangyari.